Założeniem sprzęgła w aucie jest przekazanie siły napędowej, tak aby utrata mocy auta była możliwie jak najniższa, a napęd został przekazany z motoru prosto na układ. Sprzęgło elektromagnetyczne ma dokładnie to samo zadanie, ma ono jednak zasadniczo inną budowę od sprzęgła kinetycznego. Poprzez sprzęgło elektromagnetyczne przekazanie mocy napędu czyni się poprzez oddziaływanie pola magnetycznego dokładnie na umieszczone magnesy. Wszystko to analogicznie jak w sprzęgle kinetycznym manipulowane jest bezpośrednio przez sprzęgło, wciskane przez kierowcę samochodu czy mechanizm, jaki funkcjonuje w automatach. Sprzęgła elektromagnetyczne podzielone są na 2 typy. Jeden z typów to sprzęgła tarczowe. Drugi natomiast to sprzęgła elektromagnetyczne proszkowe.
Tarczowe sprzęgło elektromagnetyczne wyróżniają się tarczą i jeszcze swoistym uzwojeniem znajdującym się w kole zamachowym. Elektromagnes produkuje pole magnetyczne, a to przyciąga tarczę ścierną do tarczy sprzęgła. Występuje potem przekazanie napędu. Wciśnięcie sprzęgła prowadzi do zaniku pola magnetycznego w rezultacie zatrzymania przewodzenia prądu.
Sprzęgła elektromagnetyczne proszkowe są sprzęgłami w których to jest specyficzny pył ferromagnetyczny. Aktualnie popularniej zamiast tego proszku używa się charakterystyczną pastę. Wytwarzające się pole skutkuje tężeniem masy i zespolenie 2 elementów układu.
Mała zawodność elektromagnetycznych sprzęgieł wzbudzona jest tym, iż w sprzęgłach takich nie ma efektu ścierania. Dzięki takiemu rozwiązaniu sprzęgło to wyróżnia się bezsprzecznie wyższą solidnością. Ale nie oznacza to, iż sprzęgła elektromagnetyczne nie ulegają awariom. Rotowanie elektromagnesu jest składnikiem obligatoryjnym do wytworzenia pola magnetycznego, co powoduje zużywanie się szczotek oraz pierścieni stykowych. Naprawa szczotek jest względnie niedrogie, jednakowoż naprawa pierścieni stykowych jest już znacznie bardziej złożone oraz kosztowne.